Odlaskom aktuelnog klupskog rukovodstva sarajevskog premijerligaša Željezničara sa tih pozicija, među navijačima ovog kluba s punim pravom vladaju mnoge nedoumice vezano za budućnost kluba, te se samim tim postavljaju i mnoga pitanja.
Poznato je da je aktuelno rukovodstvo Željezničara za vrijeme svog mandata u klubu uradilo veliki, za standarde u BiH, vrlo zahtjevan posao, između ostalog, naročito vezano za klupsku infrastrukturu, ali ni rezultatski to u praksi nije bilo nimalo loše, te je definitivno ovo rukovodstvo bilo najkonkretnije rukovodstvo Željezničara ikada, barem otkako BiH funkcioniše kao samostalna država.
Naime, Željezničar je pod vodstvom, još uvijek aktuelnog, rukovodstva, izgradnjom potpuno nove tribine i postavljanjem svjetski modernog travnjaka, nadogradio svoj stadion “Grbavicu”, te ovaj stadion sada zadovoljava i vrlo stroge UEFA standarde vezano za odigravanje međunarodnih takmičarskih mečeva, a u međuvremenu, klub je bio dva puta bio vice-prvak BiH, te jednom osvajač Kupa BiH, i redovan učesnik kvalifikacija za plasman u grupnu fazu drugog po jačini evropskog klupskog nogometnog takmičenja, Evropsku ligu.
Također, tokom mandata ovog rukovodstva Željezničara, od kluba koji je grcao u višemilionskim dugovima i bio na ivici bankrota i propasti, i iz kojeg su svi oni koji su ga do te faze doveli bezglavo bježali, stvorio se klub u kojem se poslovalo transparentno i zakonito, vraćali su se klupski dugovi, i sve je ličilo na rad jednog ozbiljnog evropskog kluba koji je u procesu tranzicije prema velikim stvarima.
Ipak prema riječima aktuelnog rukovodstva Željezničara, uslijed raznoraznih negativnih stvari koje najmanje imaju veze sa sportom, pritisaka na trenere i svlačionicu, ovo rukovodstvo kluba odlučilo se povući sa funkcija, ostavivši iza sebe mnogo toga pozitivnog, i ostavivši narednom rukovodstvu jednu veliku i zahtjevnu zadaću.
Pitanje koje se sada među mnogim navijačima sarajevskog Željezničara postavlja jesto ono narodno “kamo dalje rođače?!”, pitanje na koje se u ovom trenutku ne nazire konkretan odgovor.
Shodno tome, neka od opravdanih pitanja ljubitelja Željezničara jesu, između ostalog, ko će uopšte doći da rukovodi ovim uglednim sarajevskim nogometnim klubom, ko će osigurati godišnji klupski budžet od oko dva miliona KM kako bi klub po tom pitanju mogao iole ravnopravno parirati najbogatijim klubovima u BiH, a takvih u ovom trenutku, shodno bogatim vlasnicima i/li finansijerima istih, ima barem četiri ili pet, ko će nastaviti sa nadogradnjom stadiona “Grbavica”, ko je u stanju napraviti iskorak koji publika želi i koji je vraća na stadion – osvojiti titulu prvaka BiH i ono još važnije, napraviti evropski iskorak plasman u grupnu fazu nekog evropskog klupskog takmičenja, koje donosi evropski ugled i za standarde u BiH veliki novac?!
Na sva ta pitanja trenutno odgovora nema, ali jedno je sigurno, ukoliko u klub ne dođe čovjek ili ljudi koji mogu djelima dati odgovore na gore pomenuta pitanja, tada će, u aktuelno vrijeme surovog kapitalizma, ovaj ugledni klub krenuti strmoglavim putem ka prosječnosti, što bi za armiju navijača koju Željezničar ima bilo i više nego katastrofalno.
