Island, Sjeverna Irska, Andora, San Marino, Malta, Crna Gora, i BiH – jedine države koje nikada nisu imale nogometni klub u grupnoj fazi nekog od tri postojeća eurokupa.
Ispadanje od APOEL-a iz Nikozije sa Kipra nakon jedanaesteraca, ispadanje od moldavskog Sheriffa iz Tiraspola za “samo” jedan gol, ispadanje od slovačkog Slovana iz Bratislave nakon jedanaesteraca, BATE Borisov iz Bjelorusije bude bolji za “samo” jedan gol, za “samo” jedan gol te izbaci škotski Celtic iz Glasgowa, izbaci te slovački Spartak iz Trnave nakon jedanaesteraca, nakon produžetaka te izbaci Cluj iz Rumunije, pa te onda za “samo” jedan gol izbace izvijesni Skandinavci, Mađari, Rumuni, i uvijek ista “šuplja priča” – ne valja država, ne ulaže se, i još 5-6 sličnih izgovora u tom pravcu, kao da su klubovi u Evropi državna svojina u koje ulažu države a ne privatnici kao i u BiH?!
A da se malo sagleda realno? Da se malo uvidi da neki klub iz BiH obično tokom sezone ima samo jednog Bilbiju, a ovi navedeni “europejci” i “euroazijati” po tri “bilbije”, obično južnoameričke ili afričke bilbije i ne više od toga?! Da se malo poradi na tome da umjesto jedne “bilbije” budu barem dvije i tako se povećaju vlastite šanse na euromečevima?
Klubovi iz BiH se pred početak svake sezone obično “spektakularno” pojačavaju igračima iz BiH ili regiona Zapadnog Balkana, koji u ligama gore navedenih klubova stoje u sredini ili pri začelju tabele, te gore navedeni klubovima s njima obično igraju u kombinovanim sastavima, a najtužnije je od svega što se na takve igrače, igrače koji ni u takvim klubovima više nemaju mjesta, “baca” veliki novac, koji može biti utrošen na znatno kvalitetnija i stvarna pojačanja.
Da se malo od starta sezone počne razmišljati od evropskim utakmicama, za koje se u BiH svi po čitavu godinu toliko “otimaju”? Da se o eurokupovima prestane razmišljati uskolokalno, i kako je tu bitno igrati čisto eto da se pokaže ostalim klubovima u Premijer ligi BiH da si te godine slučajno bio nešto bolji? Da se malo počne analizirati koliko je to “malo” što klubovima iz BiH nedostaje na mečevima sa APOEL-om iz Nikozije sa Kipra, moldavskim Sheriffom iz Tiraspola, Slovanom iz Bratislave, BATE Borisovim iz Bjelorusije, rumunskom Clujom, ili škotskim Celticom iz Glasgowa – umjesto što se ne radi ništa konkretno po tom pitanju, a po principu navedenih klubova?!
Divimo se “hrabrim” Kosovarima, Litvancina, Latvijcima, Gruzijcima, Albancima, za Slovence već smatramo da su Njemačka, a bojimo se “strašnih” Bugara, Mađara, Kiprana, Grka, Slovaka, Čeha, Bjelorusa i Kazahstanaca, o “Ligama petice” da i ne govorimo, a pri tome ne gledamo šta to oni rade bolje od nas?!
Divimo se “čudima” kada klub iz BiH eliminiše Grke, Bugare, Mađare, Slovence, tu i tamo pojedine Skandinavce, pa se katkad desi da “zaplate” i Belgijnanci, ili Nizozemci, divimo se a ne razumijemo da je to sasvim normalno u pretkolima evropskih klupskih takmičenja, barem ako se pogledaju rezultati na ostalim terenima, da su to bili rijetki trenutci kada jedan “bilbija” nadmaši one 2-3 iz protivničkog tima?!
Rezime čitave priče jeste takav da klubovi iz BiH, kao što to rade klubovi svih ostalih država u Evropi, moraju početi tražiti igračka pojačanja iz Afrike ili Južne Amerike, čisto da se ne bi događalo da i ubuduće izvijesni Ramirez iz Venecuele dođe besplatno iz svoje države u tadašnjeg češkog drugoligaša Karvinu, a kasnije u slovački Slovan, i sa svoja dva gola izbaci Zrinjskog iz BiH – prvobitno pobjedom u regularnom toku meča i/li nakon produžetaka, i naposlijetku poslije izvođenja jedanaesteraca.
