Nakon još jednog rezultatskog debakla u “najvažnijoj” utakmici za nogometnu reprezentaciju BiH, postalo je jasno da većina igrača koji se od strane selektora pozivaju na iste, jednostavno nemaju kvalitet da ih igraju.
Najsvježiji primjer je meč kvalifikacija za Evropsko prvenstvo 2024. godine u Njemačkoj, meč u Bratislavi između selekcija Slovačke i BiH, gdje je rezultatom 2:0 pobjedu ostvarila selekcija Slovačke, selekcija koja ima veoma opskuran igrački roster, gdje gotovo niti jedan igrač ne igra u nekoj od pet najjačih evropskih liga, i reprezentacija koja je svoju “najvažniju” utakmicu igrala pred 1000 i nešto preko svojih navijača, a što dovoljno govori koliko se u toj državi vjeruje aktuelnom državnom “A” nogometnom timu.
Za razliku od selekcije Slovačke, selekcija BiH trenutno ima sedam igrača koji igraju u jednoj od pet najjačih evropskih liga, dakle najjačih evropskih liga, što znači najjačih liga u Evropi i što namjerno naglašavamo dva puta u istoj rečenici, a što treba da samo po sebi kaže da je takva selekcija jednostavno kvalitetnija i bolja od one koja u svom timu nema gotovo pa niti jednog takvog igrača, primjer selekcija Slovačke.
Uz te činjenične podatke, da i ne spominjemo da u kvalifikacije za prvenstvo Evrope selekcija BiH ulazi kao novi član Lige nacija A, gdje se nalazi i selekcija Portugala, a za razliku od selekcija Islanda koji je član Lige nacija B, Slovačke i Luksemburga koji su u Ligi nacija C, te Lihtenštajna koji je u Ligi nacija D, u klasičnom prevodu favoriti grupe su jasni, to su selekcije Portugala i BiH, od toga se bježati ne može i ne smije, te selekcije nisu slučajno u Ligi nacija A, te selekcije nisu slučajno bile nosioci u pri žrijebanju aktuelnih kvalifikacija, u suprotnom to bi bio alibi za potencijalni krah i neuspjeh.
Ipak, to nije bilo dovoljno da se ostvari pobjeda nad takvom selekcijom Slovačke, te da se nakon dva kola kvalifikacija već počne razmišljati o poprilično izvijesnom plasmanu na Evropsko prvenstvo.
U veoma laganoj grupi, iz koje dvije selekcije idu na prvenstvo Evrope, vjerovatno i najlakšoj od svih evropskih kvalifikacionog grupa, jednostavno je katastrofa da se sa sedam igrača u selekciji, a koji dolaze iz pet najjačih liga u Evropi, ne izbori plasman na prvenstvo Evrope.
Tim povodom mi sa portala sportskevijesti.com odlučili smo da se pozabavimo analizom pod naslovom “Jednostavni recept za trenutni i dugoročni ne/uspjeh “A” nogometne reprezentacije BiH”, i kada kažemo katastrofa, objašnjenje samo po sebi dolazi kada ugrubo predstavimo selekcije konkurente za takvo što, dok ćemo selekciju BiH analizirati nakon predstavljanja selekcija konkurenata.
Stoga krenimo redom, grupu “J” kvalifikacija za Evropsko prvenstvo u Njemačkoj čine Portugal, ozbiljna evropska i svjetska reprezentacija koja i prije samog prvenstva pretenduje na naslov evropskog prvaka, i koja se “unaprijed” plasirala na isto, jer jednostavno po pitanju kvaliteta ekipe nema ozbiljne konkurencije u toj borbi, potom slijedi selekcija Islanda koju sačinjavaju igrači iz liga koje su u Evropi uglavnom rangirane između 20. i 30. mjesta i što je izuzetno ispod pet najjačih evropskih liga, zatim selekcija Slovačke čiji su igrači, slično kao igrači selekcije Islanda, također članovi klubova takvih evropskih liga, nadalje selekcija Luksemburga, koja je “sklepana” od naturalizovanih igrača koji igraju u raznoraznim evropskih ligama, pa čak i u nekim od pet najjačih u Evropi, no ipak daleko od kvalitete nekih velikih i uspješnih evropskih klubova, te selekcija Lihtenštajna, amaterska reprezentacija sačinjena od igrača entuzijasta, koji su inače paralelno sa bavljenjem nogometom zaposleni kao rudari, policajci, vatrogasci, ugostiteljski radnici i tako dalje.
Dakle, selekcija BiH je, objasnićemo dalje u tekstu i zašto, uz selekciju Portugala izraziti favorit da se naredne sezone nađe na prvenstvu Evrope u Njemačkoj, no ipak, ako pitate selektora Faruka Hadžibegića, kao što je to naš novinar nedavno i učinio, biće rečeno da je grupa izjednačena i da niko nije favorit za bilo šta, i protiv bilo koga, a što je jednostavno netačno.
Vratimo se trenutno(m) rosteru reprezentacije BiH, gdje isti, između ostalog, sačinjava sedam od jedanaest mogućih igrača u početnim sastavu, koji dolaze iz pet najjačih evropskih liga, redom su to napadač Edin Džeko koji nastupa za italijanski Inter iz Milana, za klub koji je na listi prvaka ove države na trećem mjestu, potom vezista Rade Krunić koji nastupa za italijanski Milan, drugi najtrofejniji italijanski klub, zatim defanzivac/bočni igrač Sead Kolašinac koji nastupa za najtrofejniji francuski klub Olympique Marseille, nadalje vezista Sanjin Prcić koji igra za standardnog francuskog prvoligaša Strasbourg, vezista Dennis Hadžikadunić je u Mallorci, ekipi koja ove sezone igra u elitnom razredu nogometa u Španija, napadač Ermedim Demirović je u Augsburgu, klubu koji je član njemačke Bundeslige, defanzivac Anel Ahmedhodžić, istina član engleskog drugoligaša Sheffield United FC, ali i kluba koji će, po svemu sudeći, već za dva mjeseca biti član engleske Premier League, te vezista Miralem Pjanić kao osmi takav, jer iako trenutno igra u UAE u Aziji, ne smije se zanemariti činjenica da je u prethodnih deset godina igrao isključivo u nekoj od pet najjačih liga u Evropi, tačnije, igrao je u Francuskoj za Metz i višestrukog prvaka Olympique Lyon, u Italiji za najveći i najtrofejniji italijanski klub Juventus iz Torina, u Španiji za jedan od dva najveća tamošnja, ali i evropska/svjetska kluba, za Barcelonu, i zato ga se može staviti na ovaj spisak.
Osam ovih igrača, ako računamo i Miralema Pjanića, a to moramo zbog njegove biografije tokom karijere, sasvim su dovoljni da se, uz selekciju Portugala, “prošetaju” kvalifikacionom grupom, kakva jeste grupa sačinjena od gore pomenutih selekcija, i tu izgovora jednostavno nema, jednostavno svima je dosta “socijalne priče” o maloj državi koja, eto uvijek nešto ne može i eto svi su “uređeniji” ili jednostavno bolji, dosta je s tim, selekcija iz Lige nacija A jasan i autoritativan stav naspram inferiornijih zauzeti mora, i ta selekcija, kao i jedanaest ostalih selekcija Lige nacija A, favorit je protiv gotovo svake selekcije u Evropi.
Što se tiče ostalih igrača koji trenutno sačinjavaju selekciju BiH, deveti bi bio defanzivac/ bočni igrač Amar Dedić koji igra za, već godinama najbolji austrijski klub, za Red Bull Salzburg, klub koji dolazi iz desete najjače lige u Evropi, deseti bi bio defanzivac/bočni igrač Jusuf Gazibegović, također igrač austrijske Bundeslige, član Sturma iz Graza, a startnih jedanaest bi zaokružio golman Ibrahim Šehić, koji dolazi iz, istina, slabe turske lige, lige koja je jedva među dvadeset evropskih liga, no pored onih deset koji će igrati, neko mora i braniti, bolji golman trenutno ne postoji na vidiku.
Sve u svemu, takvim kalibrom igrača, ravnomjerno su pokrivene sve pozicije u timu, četiri su defanzivca, četiri su vezna igrača, i dva su napadača, tu je i golman, odnosno, gotovo kompletna startna postava dolazi iz pet najjačih evropskih liga, idealna formacija je 4-4-2, ali zbog nekoliko polivalentnih igrala, postoji mogućnost igranja i još nekoliko formacija.
Preoatalih trenutnih, rezervnih jedanaest igrača, uglavnom jednostavno nemaju kvalitet da igraju kvalifikacije za neko veliko takmičenje, jer igraju u ligama koje su rangirane između 20. i 30. mjesta u Evropi, i u klubovima koji ne igraju značajnu ulogu ni u takvim ligama, a ono što je bitno, bitno je da im se može i mora, u najskorijem mogućem vremenskom roku, naći alternativa, svakako da gore biti ne može, te može samo biti bolje.
Realna alternativa tim igračima su igrači koji vuku porijeklo iz BiH, a igraju u nekim od deset najjačih evropskih liga, to jednostavno mora biti neki kriterij, i te igrače treba privoliti da obuku dres selekcije BiH, a to je već posao za struku u nogometnoj reprezentaciji BiH, i ne samo posao već imperativ svih imperativa.
Da ne bi bilo da isključivo konstatujemo, navesti ćemo i neke realne primjere, kao što su nogometaši Benjamin Tahirović koji, tu i tamo, skuplja minutažu u italijanskoj Romi, no on ima 20 godina i njegovo vrijeme tek treba da dođe, zatim tu je i Denis Huseinbašić koji igra za njemački Koln, i on ima 20 godina, nastupa za U-21 selekciju Njemačke, te Adis Jašić koji igra u Austriji za Wolfsberger, i on ima 20 godina, i svi oni su vezni igrači, s tim da Jašić može igrati i defanzivno na bočnim pozicijama, a zasigurno su bolji od veznih igrača “A” reprezentacije BiH koji igraju u osrednjim klubovima u evropskim ligama koje su na skali najboljih liga na “Starom kontinentu” rangirane između 20. i 30. mjesta, lige tipa u Turskoj, Mađarskoj, Švicarskoj, na Kipru, u Grčkoj, Poljskoj, Češkoj Republici, i tako dalje a i šire, bolji su jer igraju u boljim ligama, i to je to, samo im struka reprezentacije BiH treba adekvatno objasniti da će izborom BiH kao svoje države potencijalno dodatno napredovati u svojoj karijeri, kao što je to bio slučaj sa “Brazilcima 2014”, o kojima ćemo u nastavku teksta.
Da dodamo k svemu ovome, normalna pojava je da i menadžeri djelomično “kroje” tim reprezentacije, “kroje” i u Italiji, i u Španiji, u Brazilu ili Njemačkoj jer menadžeri su sportski radnici, svugdje u svijetu služe kao neformalni “vanjski skauti” ali i po tom pitanju bi trebalo da postoje kriteriji, konkretno, igraču je reprezentacija “odskočna daska”, ali ako za tri ili četiri nastupa ipak ne “odskoči” do nekih od, reći ćemo tako deset najjačih evropskih liga, ti igrači, i ne više od trojice takvih pozvanih za protokol utakmica, jednostavno nadalje ne trebaju biti pozivani, jer ih te lige ne prepoznaju kao kvalitet da budu dio istih, i samim tim ne mogu trenutno ni dugoročno niti biti od koristi samoj reprezentaciji, nisu pojačanja već bespotrebno “gomilanje” ispodprosjeka.
Da zaključimo ovaj tekst jednom bitnom činjenicom, a to je da selekcija BiH do sada, otkako postoji, ima samo jedan nastup na nekom velikom takmičenju, u pitanju je Svjetsko prvenstvo iz 2014. godine koje se održalo u Brazilu, i gdje su selekciju BiH gotovo pa isključivo činili igrači koji su ponikli u nekoj od deset najjačih evropskih liga, od toga većina čak i u pet najjačih evropskih liga, i samim tim suvišno je bilo šta reći osim da se i u sadašnjosti i u budućnosti treba držati tog provjerenih načina selektiranja igrača, barem ako govorimo o nastupima na velikim takmičenjima, i kraj svake priče – o “lošim” selektorima, “zlim” čelnicima NS/FS BiH ili o nekim drugim “sumnjivim” ljudima koji se “vrte” oko “A” nogometne reprezentacije BiH, o “šupljoj priči” vezanoj za mentalitet kad se izgubi i o harmoniji u timu kad se pobijedi.
