Na “crnom kontinentu”, odnosno u Africi, ovog se mjeseca održava najveće afričko kontinentalno takmičenje, Kup afričkih nacija.
Afrika se popularno naziva “crni kontinent” iz razloga što ga u velikom procentu naseljavaju pripadnici neigroidne rase, a također velika većina pripadnika ove rase u čitavom svijetu porijeklo vuče upravo iz Afrike.
Historijat pripadnika neogroidne rase nije nimalo pozitivne prirode, naprotiv, pripadnici ove rase vijekovima su robovali pripadnicima bijele rase, bila su to “crna vremena” za ljude crne boje kože, bili su potpuno obespravljeni, te je dolazak pripadnika negroidne rase na druge kontinente direktno povezan upravo sa “okovima” ropstva i teškim fizičkim radom za gospodare sa drugih kontinenata, naročito iz Evrope i Sjeverne Amerike, odnosno za pripadnike bijele rase.
Ipak, nakon mnogo pobuna robova tokom vijekova robovanja, ova pošast je naposlijetku, u drugoj polovini 19. vijeka, konačno ukinuta, te je pripadnicima negroidne rase dozvoljena sloboda, sa ljudskim pravima kakve imaju i pripadnici ostalih rasa.
Tim činom, pripadnici negroidne rase su se počeli etablirati u opšte svjetsko društvo, od nauke do sporta, a kada govorimo o sportu, opštepoznato je da su upravo pripadnici ove rase u današnje vrijeme možda i najuspješniji sportisti na svijetu, a bili su najuspješniji i kroz kompletnu historiju, kako kolektivnog, tako i mnogih individualnih sportova.
Upravo je taj teški put neogroidne rase kroz historiju, put od “okova” ropstva do situacije u kojoj su ovi ljudi najuspješniji u gotovo svim kolektivnim, te mnogim individualnim sportovima, tema kojom ćemo se u nastavku teksta pozabaviti mi sa portala sportskevijesti.com, te našim uvaženim čitaocima predstavit nekoliko zanimljivosti.
Većina pripadnika ove rase se nakon oslobađanja od “okova” ropstva zatekla u Evropi ili u Sjevernoj Americi, gdje tada započinju svoje “nove” živote kao slobodni ljudi, te postaju državljani država u kojima se nalaze.
Prvi čovjek negroidne rase koji je ikada zaigrao nogomet u svojstvu reprezentativca neke države izvan Afrike bio je Andrew Watson, a koji je u 12. marta 1881. godine nastupio za reprezentaciju Škotske.
Andrew Watson je odigrao tri utakmice za Škotsku između 1881. i 1882. godine, a nakon Watsona i dakle nastupa za nogometnu reprezentaciju Škotske, uslijedio je veliki broj sličnih primjera širom Evrope.
Tako danas gotovo da i nema države na “starom kontinentu” a da za nogometnu reprezentaciju iste nije kroz historiju zaigrao barem jedan pripadnik negroidne rase, tačnije 39 od 53 države u Evropi imalo je situaciju da za državni nogometni tim igraju ili su igrali i pripadnici negroidne rase, a među njima je i BiH.
Datumi debitantskih nastupa pripadnika neogroidne rase za nogometne reprezentacije evropskih država:
Škotska – Andrew Watson – 12. mart 1881.
Turska – Vahap Özaltay – 14. oktobar 1927.
Francuska – Raoul Diagne – 15. februar 1931.
Vels – Eddie Parris – 5. decembar 1931.
Portugal – Guilherme Espírito Santo – 28. novembar 1937.
Švicarska – Raymond Bardel – 15. april 1951.
Italija – Miguel Montouri – 15. februar 1956.
Nizozemska – Humphrey Mijnals – 3. april 1960.
Austrija – Helmut Köglberger – 5. septembar 1965.
Njemačka – Erwin Kostedde – 22. decembar 1974.
Engleska – Viv Anderson – 29. novembar 1978.
Republika Irska – Chris Hughton – 29. oktobar 1979.
Belgija – Dimitri Mbuyu – 4. februar 1987.
Švedska – Jean-Paul Vonderburg – 14. februar 1990.
Island – Anthony Karl Gregory – 8. avgust 1990.
Danska – Carsten Dethlefsen – 9. mart 1994.
Grčka – Daniel Batista Lima – 12. oktobar 1994.
Španija – Donato Gama da Silva – 16. novembar 1994.
Sjeverna Irska – Jeff Whitley – 11. februar 1997.
Malta – Chucks Nwoko – 10. februar 1998.
Luksemburg – Eguène Afrika – 10. oktobar 1998.
Norveška – John Carew – 18. novembar 1998.
Mađarska – Thomass Sowunmi – 18. avgust 1999.
Poljska – Emmanuel Olisadebe – 16. avgust 2000.
Sjeverna Makedonija – Aguinaldo Braga – 17. april 2002.
Izrael – Baruch Dego – 12. februar 2003.
Armenija – Balep Ba Ndoumbouk – 18. februar 2004.
Bosna i Hercegovina – Ricardo Santos Lago – 9. oktobar 2004.
Hrvatska – Eduardo da Silva – 16. novembar 2004.
Bugarska – Tiago Silva – 17. avgust 2005.
Azerbejdžan – Ernani Pereira – 7. oktobar 2006.
Češka Republika – Theodor Gebre Selassie – 4. juni 2011.
Slovačka – Karim Guédé – 10. avgust 2011.
Ukrajina – Edmar Halovskyi de Lacerda – 10. avgust 2011.
Kipar – Dossa Júnior – 15. avgust 2012.
Farska Otočja – Sonni Nattestad – 19. novembar 2013.
Finska – Nikolai Alho – 24. januar 2014.
Rusija – Ari – 15. novembar 2018.
Bjelorusija – Max Ebong – 9. septembar 2019.
Lihtenštajn – Justin Ospelt – 7. oktobar 2020.
Među rijetkim evropskim državama za čije nogometne reprezentacije nikada nisu nastupali pripadnici negroidne rase su Albanija, Crna Gora, Srbija, Slovenija, Kosovo, Rumunija, Litvanija, Latvija, Gruzija, Moldavija, Estonija, Gibraltar, Andora, te San Marino.
