Nakon još jednog u nizu ozbiljnih ispada nacionalizma i fašizma usmjerenog prema Bosni i Hercegovini i svim njenim građanima, na nekoj zvaničnoj utakmici srbijanskog kluba KK Crvena zvezda iz Beograda, jasno je da se radi prevashodno o fašističkom i nacionalističkom pokretu koji već decenijama direktno stoji iza svakog oblika mržnje prema drugom i drugačijem.
Pojava Crvena zvezda iz Beograda je sistematski, godinama i decenijama, na sve načine pokušavala negirati i postojanje bilo čega drugog i drugačijeg, a kamoli da u redovima tog pokreta bude takav iko, i to na način da niko, izuzev jednog naroda, tu ne može igrati, a naročito niko iz njima izuzetno omražene Bosne i Hercegovine, ali i iz njima omražene Hrvatske.
Znalo se, istina, desiti, ne više od 2 puta u 40 prethodnih godina, da u redove tog projekta zaluta neko ko tu, prema gore navedenim kriterijima, ne pripada, no takav neko je uslijed ogromnog bunta navijača tog pokreta, i pod stavom da je tim činom doveden u pitanje integritet i stvarno značenje kluba, ubrzo odstranjen.
Postavlja se pitanje, kako jedan takav fašistički pokret, čiji je redovni dekor na tribinama tokom utakmica fašizam i nacionalizam, uopšte može igrati neko međunarodno takmičenje, ko to uopšte dozvoljava, jer uredu je demokratija i biti drugačiji, ali biti fašistički pokret, to već nije uredu, barem ne bi trebalo biti.
Zabrinjavajuće je i to što je u pitanju, ne samo beogradski, već državni srbijanski pokret tog tipa, i što niko nikada, a da je relevantan u Beogradu i u Srbiji, takvom čemu nije rekao ne.
U svakom slučaju, ovaj omraženi pokret će i dalje biti to što jeste, to čemu i služi, no problem je što jedan takav pokret itekako utiče na svijest ljudi koji se počinju poistovjećivati sa stavom kluba, a takvo što zasigurno ne doprinosi onome što humanizam jeste, a to je suživot, tolerancija, uvažavanje, i sve druge krucijalno bitne pojave za jedno šire međunarodno društvo.
