Otkako postoji Premijer liga Bosne i Hercegovine, od sezone 1993/94, te otkako bosanskohercegovački nogometni klubovi igraju evropska klupska takmičenja, od sezone 1998/99, osamnaest klubova iz BiH je igralo svoje zvanične takmičarske međunarodne mečeve.
Tako su, kroz historiju, otkako je BiH nezavisna država, evropska klupska takmičenja igrali sarajevski klubovi Željezničar, Sarajevo i Olimpik, mostarski klubovi Velež i Zrinjski, zatim Široki Brijeg, Borac iz Banjaluke, Čelik iz Zenice, Sloboda iz Tuzle, Radnik iz Bijeljine, Slavija iz Istočnog Sarajeva, Leotar iz Trebinja, Alfa Modriča, Orašje, Jedinstvo iz Bihaća, Budućnost iz Banovića, Žepče, i Brotnjo iz Čitluka.
Ovih osamnaest klubova su kroz historiju, a u pitanju je 27 godina, od sezone 1998/99, kombinovano su igrali sa velikim brojem protivnika u nekoliko evropskih klupskih takmičenja, konkretno, u Ligi evropskih prvaka, Kupu UEFA, Intertoto kupu, Evropskoj ligi i Konferencijskoj ligi.
No ono što je naročito zanimljivo, većina klubova koji su se kroz historiju sastali sa bosanskohercegovačkim klubovima, njih 37, nakon toga, u nekom periodu prema danu današnjem, ispadali su iz svojih nacionalnih liga, iz najjačeg ranga takmičenja.
Tako su, poslije utakmica sa klubovima iz BiH, iz svojih nacionalnih prvenstava ispadali engleski Newcastle United (Željezničar), španska Malaga (Željezničar), škotski klubovi Kilmarnock (Željezničar) i Hearts iz Edinburga (Željezničar, Široki Brijeg), švicarski Laussane (Borac), rumunski klubovi Otelul Galati (Slavija), Cehlaul Piatra Neamt (Jedinstvo) i Rapid iz Bukurešta (Sarajevo), danski Aalborg (Slavija), norveški Lillestrom (Željezničar), islandski IA Akranes (Željezničar) i KA Akureyri (Sloboda), poljska Wisla iz Krakowa (Željezničar), bugarski Litex iz Lovecha (Željezničar), izraelski Hapoel iz Tel Aviva (Široki Brijeg) i Maccabi Petah Tikva (Zrinjski), belgijski Germinal Ekeren (Sarajevo) i Lierse (Sloboda), GI Gotta sa Farskih Ostrva (Jedinstvo), Koba Senec (Široki Brijeg) i Košice iz Slovačke (Slavija), Koper iz Slovenije (Široki Brijeg), Petra Drnovice iz Češke Republike (Budućnost), Vastra Frolunda (Zrinjski), Helsingborgs IF (Sarajevo) i Orebro iz Švedske (Sarajevo), crnogorski klubovi Zeta Golubovci (Široki Brijeg, Sarajevo, Željezničar), Grbalj Radanovci (Čelik) i Čelik iz Nikšića (Borac), Baškimi iz Kumanova (Žepče) i Metalurg iz Skoplja iz Sjeverne Makedonije (Željezničar), Valleta FC sa Malte (Zrinjski), Kukesi iz Albanije (Sarajevo), Sartid iz Smedereva iz Srbije (Sarajevo), Denizlispor iz Turske (Čelik), Ekenas Kaunas iz Litvanije (Brotnjo), i Shaktyor Soligorsk iz Bjelorusije (Široki Brijeg).
Ono što je također interesantno, većina bosanskohercegovačkih klubova je, također, nakon evropskih nastupa ispadala iz najjačeg ranga nogometnog takmičenja u BiH, njih 13, a to su Borac iz Banjaluke, Čelik iz Zenice, Sloboda iz Tuzle, Radnik iz Bijeljine, Slavija iz Istočnog Sarajeva, Leotar iz Trebinja, Alfa Modriča, Orašje, Jedinstvo iz Bihaća, Budućnost iz Banovića, Olimpik iz Sarajeva, Žepče, i Brotnjo iz Čitluka.
