Takmičenje u okviru Prve lige FBiH po mnogo čemu je zanimljivo, između ostalog, ponajviše po tradicionalno neizvijesnim završnicama prvenstava, naročito u borbi za plasman u Premijer ligu BiH, te u borbi za opstanak u ligi.
Ipak, takmičenje u okviru Prve lige FBiH već godinama unazad, kao i u aktuelnoj sezoni, ima jednu vrlo negativnu osobinu, bolje reći pojavu, a to je famozni princip praktikovan među mnogim klubovima koji se zove “tri za tri”.
Princip “tri za tri” znači dogovor između dva tima da tokom sezone jedan protiv drugog zabilježe po jednu pobjedu, dakle, bez neriješenog rezultata, i tako uknjiže sigurna tri boda, umjesto recimo dva boda u slučaju dva remija.
Ovakva praksa mnogim timovima “garantuje” mirniju završnicu u borbi za opstanak u ligi, ali i znatno smanjuje kvalitet samog takmičenja, s obzirom na činjenicu da ti sami klubovi pojedine svoje rezultate znaju unaprijed.
Princip “tri za tri” nije nelegalan, ali je vrlo nepopularan u nogometu, i naročito poguban po takmičenje u Prvoj ligi FBiH, s obzirom da nekoliko timova takvu praksu forsira sa četiri, pet, pa čak i više suparnika, što određenim timovima garantuje dvadesetak bodova unaprijed, te im je potrebno još pet ili šest prvenstvenih pobjeda za gotovo pa siguran opstanak u ligi.
Konkretno, u aktuelnoj sezoni Prve lige FBiH zbog takve prakse čak četrnaest od šesnaest timova se na četiri kola do kraja prvenstva “de facto” bori za opstanak, a dva tima se bora za plasman u Premijer ligu BiH.
Kao rješenje ovakvog problema nameće se samo jedna stvar, a to je nužno skraćenje same lige, jer bi se tada smanjila mogućnost da veći broj timova praktikuje gore navedenu nepopularnu metodu.
